ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ EVROPAΪKOS EFIALTIS

TRADUCTION FRANÇAISE DU VIDEO....Bonjour a tous, bonjour au public. Je m’appelle Yota et le thème que je vais vous présenter aujourd’hui est un thème historique.

Le thème principal est: En recherchant la démocratie d’Efialtis. Mais pour pouvoir parler de démocratie je dois un peu parler des personnages qui la représentent. Le personnage le plus illustre de la démocratie s’appelle Efialtis. On ne le connait pas car ils ont tout fait pour le cacher. Efialtis le démocrate n’a absolument rien a avoir avec le Efialtis des Thermopiles. Cet Efialtis, le traitre de la guerre de Marathonas n’as non plus rien a avoir avec le mot Efialtis qui pour les Grecs veut dire cauchemar. La provenance du mot “cauchemar” (Efialtis) vient de Efialtis de Sofonidou le démocrate. Cela fait maintenant 2 millénaires qu’ils essayent de cacher le personnage afin que nous ne le connaissions pas, mais il revient toujours a la surface. Pour le placer correctement il se situe en 480 avJC, a la guerre de Salamina. A la guerre de Salamina nous connaissons le général Themistoclis, nous savons que c’est la 2ème guerre contre les Perses, que les Perses avaient conquis Athènes et que la ville était dévastée et brûlée. A cette époque juste a la fin de la guerre, il existait un chef qui s’appelait Efialtis de Sofonidou. Lequel Efialtis a été mélangé dans l’histoire avec un autre Efialtis qui lui joua le rôle de traitre a la guerre de Marathonas +- 20 ans avant la guerre de Salamina. Mais cet Efialtis la, on raconte qu’il ne s’appelait même pas Efialtis. Le “Efialtis” Cauchemar provient donc de l’Efialtis de la démocratie et pas du traitre. C’est un grand mensonge de l’histoire. Et cela pour une raison bien simple, le Efialtis de la démocratie était petit enfant a la guerre de Marathonas. Le mot cauchemar ne provient donc pas du traitre mais de celui de la démocratie et je vais vous expliquer pourquoi ils ont fait cet amalgame. Efialtis le démocrate juste après la guerre de Salamina devint le grand chef d’un mouvement et en tant que chef de ce mouvement il voulait reprendre les pouvoirs des aeropagites et les remettre au peuple Athénien. Cette guerre la, on verra que la plupart des grands chefs étaient morts et que précisément cette guerre était la guerre du peuple Athénien. Le peuple Athénien avec l’aide des metikis Etrangers et des esclaves. De ce peuple se démarqua Efialtis et Archestratos (son collaborateur) et forma ce mouvement du peuple. Durant la période de vingt ans les deux hommes avaient comme programme de faire passer les aéropagites en procès car ils maltraitaient le peuple Athénien et cela afin de pouvoir leur soustraire les pouvoirs qu’ils détenaient, car les aéropagites détenaient tous les pouvoirs. Ils commencèrent donc la chasse aux aéropagites. Pour pouvoir accomplir cela, Efialtis mis en place des lois très sévères dont une qui était la décapitation. Comme vous savez probablement, a cette époque-la, il n’existait pas de prison. La condamnation tombait mais soit on les condamnait a l’exil soit ils restaient libres dans la société Athénienne. Efialtis donc afin de ne pas les laisser s’échapper ils donna l’ordre aux citoyens que si ils voyaient un oligarque qui avait été juge coupable, n’importe quel citoyen pouvait lui couper la tête sur place. Ce qui eut pour résultat que durant la période des vingt ans les aéropagites condamnes avaient une peur horrible des qu’ils devaient sortir de leur domicile. C’est de cette période noire pour les oligarques que sortit le mot CAUCHEMAR—Efialtis—. J’ai peur de sortir car dehors ils vont me couper la tête, et ainsi nous comprenons bien que ce n’est pas a cause du traitre mais bien de Efialtis le démocrate qui les chassait que provient le mot. Cela bien sur a été fait volontairement afin de nous tromper sur l’origine du nom Efialtis et du personnage. C’est donc ainsi que nous n’avons aucune information concernant le personnage Efialtis, sinon une plaque intégrée au sol qui se trouve a Thission a Athènes ou il est simplement marque la datte de naissance et la date de sa mort et rien de plus. Nous ne savons même pas ou se trouve sa tombe. Mais de grands philosophes parlaient de lui en disant que il était très honorable, et le chef le plus connu de l’époque. Ce scénario dura a peu près 20 ans et malgré tout après ces vingt ans, le 462 avJC il réussit a soustraire tous les pouvoirs des aéropagites et a les donner au peuple, (C’est depuis cette époque que les aéropagites (LA COUR SUPREME) n’ont gardé qu’une partie de la justice laquelle ils détiennent encore aujourd’hui). Logiquement c’est un des rares chef qui devrait avoir sa place au Panthéon. Car le Panthéon était le bâtiment ou le peuple honorait les dieux et ses tout grands chefs. Efialtis était un très grand Chef et le seul qui fit confiance au peuple de telle sorte qu’il remis tous ces pouvoirs au peuple. 

La remise des pouvoirs au peuple…

Le 462 av JC Efialtis partit donc pour la Pnika afin de remettre les pouvoirs au peuple. L’après-midi donc a la Pnika il remit les pouvoirs au peuple et le soir en rentrant chez lui il se fait assassiner juste devant sa porte. Quelque temps plus tard, a sa place on mit Pericles comme chef des démocrates. Mais Efialtis avait tout mis en place. Il suffisait d’appliquer la loi et de bien tenir les règles du système démocratique. Il se passa quelque chose de très bizarre a Athènes ce jour-la car le problème est que en vraie démocratie les chefs n’existent pas puisque le chef est le peuple lui-même. Efialtis remit les pouvoirs au peuple en expliquant que lui a partir d’aujourd’hui il cesse d’être chef et devient un simple citoyen afin de mieux servir la démocratie. Mais suite a cette disparition, nous avons un nouveau chef a Athènes et ce chef est Pericles. 

Nous allons donc voir combien Pericles était démocrate et combien il était oligarque puisque a la base il était oligarque. Les historiens racontent que Pericles était comme un empereur et qu’il prenait les décisions tout seul et que notamment il avait décidé tout seul de re-construire l’ Acropolis. Nous allons voir par la suite que les choses en réalité n’étaient pas du tout comme cela.Les démocrates Athéniens de toute façon n’avaient pas l’intention de se laisser gouverner par un chef et encore moins oligarque. Il se fit donc qu’ils ne le laissèrent pas tranquille. Mais nous allons voir si de lui-meme il acceptait ce régime et qu’il avait l’intention de gouverner “démocratiquement”. 

Dans la forme de gouvernement de Pericles nous allons voir qu’il desservit aussi bien les intérêts démocratiques mais aussi a fond les intérêts oligarchiques.

Tant et si bien que pour pouvoir re-construire l’Acropolis Pericles fit sa proposition a la Pnika. Et puis restait le gros problème du financement de tous ces travaux. Financement qu’ils décidèrent de prendre dans la banque de Dylos ou ils emmagasinaient les trésors gagnes a la guerre. Mais encore une fois, pour pouvoir prendre les fonds a Dylos, encore une fois Pericles dut faire la proposition a la Pnika afin d’avoir l’agrégation de l’assemblée du peuple qui restait l’organe supérieur. Nous voyons donc déjà sur ce point que Pericles n’était pas un empereur. Nous avons d’autres points qui nous prouvent que Pericles n’avait pas le Pouvoir que les historiens lui attribuaient. (TRADUCTION 23 MINUTES…LA SUITE BIENTOT…)

ΓΑΛΛΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΝΤΕΟ....Γεια σε όλους, γεια στο κοινό. Ονομάζομαι Γιώτα και το θέμα που θα σας παρουσιάσω σήμερα είναι ιστορικό θέμα.
Το κύριο θέμα είναι: Αναζητώντας τη δημοκρατία του Εφιάλτη. Αλλά για να μπορέσω να μιλήσω για δημοκρατία πρέπει να μιλήσω λίγο για τους χαρακτήρες που την αντιπροσωπεύουν. Η πιο γνωστή προσωπικότητα της δημοκρατίας ονομάζεται Εφιάλτης. Δεν τον ξέρουμε γιατί έκαναν τα πάντα για να τον κρύψουν. Ο Εφιάλτης ο δημοκράτης δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον Εφιάλτη των Θερμοπυλών. Και αυτός ο Εφιάλτης, ο προδότης του πολέμου του Μαραθώνα, δεν έχει καμία σχέση με τη λέξη Εφιάλτης που για τους Έλληνες σημαίνει εφιάλτης. Η προέλευση της λέξης «εφιάλτης» (Εφιάλτης) προέρχεται από τον Εφιάλτη της Σοφονίδου του δημοκράτη. Εδώ και 2 χιλιετίες προσπαθούν να κρύψουν τον χαρακτήρα για να μην τον ξέρουμε, αλλά πάντα βγαίνει στην επιφάνεια. Για να το τοποθετήσουμε σωστά βρίσκεται το 480 π.Χ., στον πόλεμο της Σαλαμίνας. Στον πόλεμο της Σαλαμίνας γνωρίζουμε τον στρατηγό Θεμιστοκλή, γνωρίζουμε ότι ήταν ο 2ος πόλεμος κατά των Περσών, ότι οι Πέρσες είχαν κατακτήσει την Αθήνα και ότι η πόλη ερημώθηκε και κάηκε. Εκείνη την εποχή, ακριβώς στο τέλος του πολέμου, ήταν ένας αρχηγός που λεγόταν Εφιάλτης της Σοφονίδου. Ο οποίος Εφιάλτης ανακατεύτηκε στην ιστορία με άλλον Εφιάλτη που έπαιξε το ρόλο του προδότη στον πόλεμο του Μαραθώνα +- 20 χρόνια πριν τον πόλεμο της Σαλαμίνας. Αλλά αυτός ο Εφιάλτης, λέγεται ότι δεν ήταν καν Εφιάλτης. Ο Εφιάλτης λοιπόν προέρχεται από τον Εφιάλτη της δημοκρατίας και όχι από τον προδότη. Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα της ιστορίας. Και αυτό για έναν πολύ απλό λόγο, ο Εφιάλτης της δημοκρατίας ήταν μικρό παιδί στον πόλεμο του Μαραθώνα. Η λέξη εφιάλτης λοιπόν δεν προέρχεται από τον προδότη αλλά από αυτήν της δημοκρατίας και θα σας εξηγήσω γιατί έκαναν αυτό το κράμα. Ο Εφιάλτης ο δημοκράτης αμέσως μετά τον πόλεμο της Σαλαμίνας έγινε ο μεγάλος αρχηγός ενός κινήματος και ως αρχηγός αυτού του κινήματος ήθελε να πάρει πίσω τις δυνάμεις των αεροπαγιτών και να τις δώσει πίσω στον αθηναϊκό λαό. Αυτός ο πόλεμος, θα δούμε ότι οι περισσότεροι από τους μεγάλους ηγέτες ήταν νεκροί και ότι ακριβώς αυτός ο πόλεμος ήταν ο πόλεμος του αθηναϊκού λαού. Ο αθηναϊκός λαός με τη βοήθεια ξένων μετίκων και δούλων. Από αυτόν τον λαό ξεχώρισαν ο Εφιάλτης και ο Αρχέστρατος (συνεργάτης του) και διαμόρφωσαν αυτή τη λαϊκή κίνηση. Κατά τη διάρκεια της εικοσαετίας οι δύο άνδρες είχαν το πρόγραμμα να δικάσουν τους αεροπαγίτες γιατί κακομεταχειρίστηκαν τον αθηναϊκό λαό και αυτό για να μπορέσουν να του αφαιρέσουν τις εξουσίες που είχαν, γιατί οι αεροπαγίτες είχαν όλες τις εξουσίες. Άρχισαν λοιπόν να κυνηγούν αεροπαγίτες. Για να μπορέσει να το πετύχει αυτό, ο Εφιάλτης έθεσε σε εφαρμογή πολύ αυστηρούς νόμους, συμπεριλαμβανομένου ενός που ήταν ο αποκεφαλισμός. Όπως ίσως γνωρίζετε, εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν φυλακές. Η ποινή έπεσε αλλά είτε τους καταδίκασαν σε εξορία είτε έμειναν ελεύθεροι στην αθηναϊκή κοινωνία.Εφιάλτης λοιπόν για να μην τους αφήσουν να ξεφύγουν έδωσαν εντολή στους πολίτες ότι αν έβλεπαν έναν ολιγάρχη που είχε κριθεί ένοχος, όποιος πολίτης θα μπορούσε να του κόψει το κεφάλι επί τόπου. Το αποτέλεσμα ήταν ότι κατά τη διάρκεια της εικοσαετίας οι καταδικασμένοι αεροπαγίτες ένιωθαν φρικτό φόβο ότι θα έπρεπε ποτέ να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Από αυτή τη σκοτεινή περίοδο για τους ολιγάρχες βγήκε η λέξη ΕΦΙΑΛΤΗΣ-Εφιάλτης. Φοβάμαι να βγω έξω γιατί έξω θα μου κόψουν το κεφάλι και έτσι καταλαβαίνουμε ότι δεν έρχεται η λέξη από τον προδότη αλλά από τον Εφιάλτη του δημοκράτη που τους έδιωξε. Αυτό βέβαια έγινε εσκεμμένα για να μας παραπλανήσουν για την προέλευση του ονόματος Εφιάλτης και του χαρακτήρα. Έτσι δεν έχουμε καμία πληροφορία για τον χαρακτήρα Εφιάλτη, παρά μόνο μια πλάκα ενσωματωμένη στο έδαφος που βρίσκεται στο Θησείο στην Αθήνα όπου αναγράφεται απλώς η ημερομηνία γέννησης και η ημερομηνία του θανάτου του και τίποτα περισσότερο. Δεν ξέρουμε καν πού είναι ο τάφος του. Αλλά μεγάλοι φιλόσοφοι μίλησαν για αυτόν λέγοντας ότι ήταν πολύ έντιμος και ο πιο διάσημος ηγέτης της εποχής. Αυτό το σενάριο κράτησε περίπου 20 χρόνια και παρά τα πάντα μετά από αυτά τα είκοσι χρόνια, το 462 π.Χ. κατάφερε να αφαιρέσει όλες τις εξουσίες από τους αεροπαγίτες και να τις δώσει στον λαό, (από τότε που οι αεροπαγίτες (ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ) κράτησαν μόνο μέρος της δικαιοσύνης που εξακολουθούν να ασκούν σήμερα). Λογικά είναι από τους σπάνιους ηγέτες που θα έπρεπε να έχει τη θέση του στο Πάνθεον. Γιατί το Πάνθεον ήταν το κτίριο όπου οι άνθρωποι τιμούσαν τους θεούς και τους μεγάλους ηγέτες τους. Ο Εφιάλτης ήταν ένας πολύ σπουδαίος ηγέτης και ο μόνος που εμπιστεύτηκε τον λαό ώστε παρέδωσε όλες αυτές τις εξουσίες στο λαό.Το 462 π.Χ. πέτυχε να αφαιρέσει όλες τις εξουσίες από τους αεροπαγίτες και να τις δώσει στο λαό, (από τότε οι αεροπαγίτες (ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ) κράτησαν μόνο ένα μέρος της δικαιοσύνης που κρατούν μέχρι σήμερα «σήμερα». Λογικά είναι από τους σπάνιους ηγέτες που θα έπρεπε να έχει τη θέση του στο Πάνθεον. Γιατί το Πάνθεον ήταν το κτίριο όπου οι άνθρωποι τιμούσαν τους θεούς και τους μεγάλους ηγέτες τους. Ο Εφιάλτης ήταν ένας πολύ σπουδαίος ηγέτης και ο μόνος που εμπιστεύτηκε τον λαό ώστε παρέδωσε όλες αυτές τις εξουσίες στον λαό.Το 462 π.Χ. πέτυχε να αφαιρέσει όλες τις εξουσίες από τους αεροπαγίτες και να τις δώσει στο λαό, (από τότε οι αεροπαγίτες (ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ) κράτησαν μόνο ένα μέρος της δικαιοσύνης που κρατούν μέχρι σήμερα «σήμερα». Λογικά είναι από τους σπάνιους ηγέτες που θα έπρεπε να έχει τη θέση του στο Πάνθεον. Γιατί το Πάνθεον ήταν το κτίριο όπου οι άνθρωποι τιμούσαν τους θεούς και τους μεγάλους ηγέτες τους. Ο Εφιάλτης ήταν ένας πολύ σπουδαίος ηγέτης και ο μόνος που εμπιστεύτηκε τον λαό ώστε παρέδωσε όλες αυτές τις εξουσίες στον λαό.
Η παράδοση της εξουσίας στο λαό…
Το 462 π.Χ. λοιπόν ο Εφιάλτης έφυγε στην Πνίκα για να παραδώσει την εξουσία στο λαό. Έτσι το απόγευμα στην Πνίκα παρέδωσε τις εξουσίες στο λαό και το βράδυ επιστρέφοντας στο σπίτι του δολοφονήθηκε ακριβώς μπροστά στην πόρτα του. Λίγο καιρό αργότερα στη θέση του ως αρχηγός των Δημοκρατικών τοποθετήθηκε ο Περικλής. Όμως ο Εφιάλτης τα είχε όλα στη θέση τους. Αρκούσε η εφαρμογή του νόμου και η τήρηση των κανόνων του δημοκρατικού συστήματος. Κάτι πολύ περίεργο συνέβη στην Αθήνα εκείνη την ημέρα γιατί το πρόβλημα είναι ότι στην αληθινή δημοκρατία ηγέτες δεν υπάρχουν αφού αρχηγός είναι ο ίδιος ο λαός. Ο Εφιάλτης παρέδωσε τις εξουσίες στο λαό, εξηγώντας ότι από σήμερα παύει να είναι αρχηγός και γίνεται απλός πολίτης για να υπηρετήσει καλύτερα τη δημοκρατία. Αλλά μετά από αυτή την εξαφάνιση, έχουμε έναν νέο αρχηγό στην Αθήνα και αυτός ο αρχηγός είναι ο Περικλής.
Θα δούμε λοιπόν πόσο δημοκράτης ήταν ο Περικλής και πόσο ολιγάρχης αφού ουσιαστικά ήταν ολιγάρχης. Οι ιστορικοί λένε ότι ο Περικλής ήταν σαν αυτοκράτορας και ότι έπαιρνε αποφάσεις μόνος του και ότι συγκεκριμένα αποφάσισε μόνος του να ξαναχτίσει την Ακρόπολη. Θα δούμε αργότερα ότι τα πράγματα στην πραγματικότητα δεν ήταν καθόλου έτσι. Έτυχε λοιπόν να μην τον άφησαν ήσυχο. Θα δούμε όμως αν ο ίδιος αποδέχτηκε αυτό το καθεστώς και ότι σκόπευε να κυβερνήσει «δημοκρατικά».
Στη μορφή διακυβέρνησης του Περικλή θα δούμε ότι εξυπηρετεί τόσο δημοκρατικά συμφέροντα όσο και απόλυτα ολιγαρχικά συμφέροντα.
Τόσο πολύ που για να μπορέσει να ξαναχτίσει την Ακρόπολη ο Περικλής έκανε την πρότασή του στην Πνίκα. Και μετά παρέμεινε το μεγάλο πρόβλημα της χρηματοδότησης όλης αυτής της δουλειάς. Χρηματοδότηση που αποφάσισαν να πάρουν από την τράπεζα του Δύλου όπου αποθήκευσαν τους θησαυρούς που κέρδισαν στον πόλεμο. Αλλά για άλλη μια φορά, για να μπορέσει να πάρει τα κεφάλαια από τον Δύλο, για άλλη μια φορά ο Περικλής έπρεπε να κάνει την πρόταση στην Πνίκα για να υπάρξει η συνάθροιση της συνέλευσης του λαού που παρέμενε το ανώτερο σώμα. Βλέπουμε λοιπόν ήδη σε αυτό το σημείο ότι ο Περικλής δεν ήταν αυτοκράτορας. Έχουμε άλλα σημεία που μας αποδεικνύουν ότι ο Περικλής δεν είχε την Δύναμη που του απέδιδαν οι ιστορικοί. (ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ 23 ΛΕΠΤΑ…ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΥΝΤΟΜΑ…)

Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2023

Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2023

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΗΜΜΥΡΟΠΑΘΕΙΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ.

Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2023

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2023

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2022

Κυριακή 24 Ιουλίου 2022

En recherchant la démocratie d’Efialtis. - Αναζητώντας τη δημοκρατία του Εφιάλτη.

Παρασκευή 13 Αυγούστου 2021